Opłaty nawigacyjne - projekt zmiany prawa
Urząd Lotnictwa Cywilnego przekazał do konsultacji społecznych projekt rozporządzenia w sprawie opłat nawigacyjnych. Rozporządzenie określa sposób ustalania i zatwierdzania opłat nawigacyjnych - trasowych i terminalowych - w zakresie niezastrzeżonym do kompetencji dla odpowiednich organów organizacji międzynarodowych. Zastąpi ono dotychczasowe rozporządzenie Ministra Transportu z dnia 15 maja 2007 r. w sprawie opłat nawigacyjnych.
Konieczność wydania nowego rozporządzenia regulującego sprawy związane z ustalaniem i zatwierdzaniem opłat nawigacyjnych wynika ze zmian, jakie zostały wprowadzone w prawie unijnym regulującym kwestie opłat nawigacyjnych. Przepisy nowego rozporządzenia uwzględniają m. in. możliwość ustalania opłat trasowych wspólnie przez Rzeczpospolitą Polską i inne państwa, w ramach funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej.
Główne zmiany w zakresie prawa unijnego związane są z wejściem w życie rozporządzenia Komisji (UE) nr 1191/2010 z dnia 16 grudnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1794/2006 ustanawiające wspólny schemat opłat za korzystanie ze służb żeglugi powietrznej (Dz. Urz. UE L 333 z 17.12.2010, str. 6), a także rozporządzenia Komisji (UE) nr 691/2010 z dnia 29 lipca 2010 r. ustanawiającego system skuteczności działania dla służb żeglugi powietrznej i funkcji sieciowych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2096/2005 ustanawiające wspólne wymogi dotyczące zapewnienia służb żeglugi powietrznej (Dz. Urz. UE L 201 z 03.08.2010, str. 1, z póżn. zm.).
Nowe regulacje w prawie unijnym związane są z wprowadzeniem tzw. systemu skuteczności działania służb żeglugi powietrznej, który to system w zakresie opłat nawigacyjnych zastępuje dotychczas funkcjonujący system polegający na pełnym zwrocie kosztów.
Rozporządzenie nr 691/2010 wprowadza pojęcie planów skuteczności działania, które określają wiążące cele w zakresie czterech kluczowych wskaźników skuteczności działania: bezpieczeństwa, przepustowości, ochrony środowiska oraz efektywności kosztowej. W zakresie efektywności kosztowej wprowadzone zostały zmiany dotyczące podziału ryzyka ruchu oraz ryzyka związanego z kosztami służb świadczonych przez instytucje zapewniające służby żeglugi powietrznej.
Zmiany w przepisach unijnych wpłynęły także na sposób ustalania opłat nawigacyjnych, wprowadzając pojecie okresu odniesienia oraz ustalonych kosztów. Ustalone koszty to koszty określone w art. 15 ust. 2 lit a) i b) rozporządzenia (WE) nr 550/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie zapewnienia służb żeglugi powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (Dz. Urz. L 96 z 31.03.2004, str. 10, z późn. zm., Dz. Urz. UE L Polskie wydanie specjalne rozdz. 7, t. 8 str. 31, z późn. zm.). Okres odniesienia to okres, na który sporządza się plany skuteczności działania, a tym samym określa ustalone koszty.
Treść rozporządzenia
Główne zmiany w zakresie prawa unijnego związane są z wejściem w życie rozporządzenia Komisji (UE) nr 1191/2010 z dnia 16 grudnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1794/2006 ustanawiające wspólny schemat opłat za korzystanie ze służb żeglugi powietrznej (Dz. Urz. UE L 333 z 17.12.2010, str. 6), a także rozporządzenia Komisji (UE) nr 691/2010 z dnia 29 lipca 2010 r. ustanawiającego system skuteczności działania dla służb żeglugi powietrznej i funkcji sieciowych oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2096/2005 ustanawiające wspólne wymogi dotyczące zapewnienia służb żeglugi powietrznej (Dz. Urz. UE L 201 z 03.08.2010, str. 1, z póżn. zm.).
Nowe regulacje w prawie unijnym związane są z wprowadzeniem tzw. systemu skuteczności działania służb żeglugi powietrznej, który to system w zakresie opłat nawigacyjnych zastępuje dotychczas funkcjonujący system polegający na pełnym zwrocie kosztów.
Rozporządzenie nr 691/2010 wprowadza pojęcie planów skuteczności działania, które określają wiążące cele w zakresie czterech kluczowych wskaźników skuteczności działania: bezpieczeństwa, przepustowości, ochrony środowiska oraz efektywności kosztowej. W zakresie efektywności kosztowej wprowadzone zostały zmiany dotyczące podziału ryzyka ruchu oraz ryzyka związanego z kosztami służb świadczonych przez instytucje zapewniające służby żeglugi powietrznej.
Zmiany w przepisach unijnych wpłynęły także na sposób ustalania opłat nawigacyjnych, wprowadzając pojecie okresu odniesienia oraz ustalonych kosztów. Ustalone koszty to koszty określone w art. 15 ust. 2 lit a) i b) rozporządzenia (WE) nr 550/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie zapewnienia służb żeglugi powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (Dz. Urz. L 96 z 31.03.2004, str. 10, z późn. zm., Dz. Urz. UE L Polskie wydanie specjalne rozdz. 7, t. 8 str. 31, z późn. zm.). Okres odniesienia to okres, na który sporządza się plany skuteczności działania, a tym samym określa ustalone koszty.
Treść rozporządzenia
źródło: Urząd Lotnictwa Cywilnego
Komentarze
Prześlij komentarz