Konsultacje ULC w sprawie regulacji dotyczących służb ruchu lotniczego
Jak czytamy w uzasadnieniu:
Wprowadzenie w życie przepisów projektowanego rozporządzenia zapewni zgodność przepisów krajowych z przepisami UE, tj. dostosuje krajowe przepisy w sprawie służb ruchu lotniczego do rozporządzenia SERA i jednocześnie kompleksowo ureguluje problematykę służb ruchu lotniczego w Polsce. Przyjęcie do stosowania rozporządzenia SERA bez odpowiedniego dostosowania przepisów krajowych doprowadziłoby do powstania obszarów, które byłyby uregulowane w sposób odmienny niż w rozporządzeniu SERA, ponieważ znaczna część przepisów Załącznika 11 do Konwencji nie znajduje odzwierciedlenia w rozporządzeniu SERA. Z tego względu w § 1 ust. 2 wskazano przepisy Załącznika 11 do Konwencji, które powinny w dalszym ciągu obowiązywać.
Z przepisów Konwencji (art. 37 i 38) wynika, że nie stwarzają one podstaw do podejmowania przez ICAO uchwał zawierających normy, które mogłyby być uznane za normy samowykonalne. Z art. 37 Konwencji wynika wyraźnie, że rolą uchwał ICAO jest „ujednolicanie” przepisów poszczególnych państw – stron Konwencji, nie zaś ich zastąpienie. Ponadto art. 38 przewiduje wprost konieczność informowania ICAO o różnicach zachodzących pomiędzy przepisami krajowymi i stosowaną praktyką, a normami międzynarodowymi. W związku z tym, iż wobec wyraźnego brzmienia i intencji art. 37 i 38 Konwencji chicagowskiej, uchwały ICAO nie zawierają norm samowykonalnych, nie znajduje do nich zastosowanie art. 91 ust. 3 Konstytucji RP. W świetle powyższych ustaleń należy stwierdzić, że normy zawarte w uchwałach ICAO nie podlegają bezpośredniemu stosowaniu w polskim porządku prawnym, ale wymagają ich transponowania do polskiego prawa (opinia Rady Legislacyjnej z 30 września 1998 r.).
Projektowane rozporządzenie umożliwi zatem bezpośrednie stosowanie tych norm i zalecanych metod postępowania zawartych w Załączniku 11 do Konwencji, które nie są objęte rozporządzeniem SERA. Rozporządzenie stanowiłoby swoisty „klucz” dla użytkowników, którzy powinni je stosować łącznie z rozporządzeniem SERA oraz opublikowanym Załącznikiem 11 do Konwencji. Rozwiązanie to pozwoli uniknąć zaistnienia z przyczyn prawnych potencjalnie niebezpiecznych sytuacji w ruchu lotniczym.
Termin wejścia w życie rozporządzenia wynika z upływu terminu odroczenia stosowania przepisów rozporządzenia SERA, tj. 4 grudnia 2014 r.
Projekt rozporządzenia nie podlega notyfikacji zgodnie z trybem przewidzianym w przepisach dotyczących sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych oraz nie wymaga przestawienia właściwym instytucjom i organom Unii Europejskiej lub Europejskiemu Bankowi Centralnemu.
Stosownie do postanowień § 52 ust. 1 uchwały Nr 190 Rady Ministrów z dnia 29 października 2013 r. – Regulamin pracy Rady Ministrów (M. P. poz. 979), projekt rozporządzenia został udostępniony na stronach urzędowego informatora teleinformatycznego – Biuletynie Informacji Publicznej Rządowego Centrum Legislacji.
Wprowadzenie w życie przepisów projektowanego rozporządzenia zapewni zgodność przepisów krajowych z przepisami UE, tj. dostosuje krajowe przepisy w sprawie służb ruchu lotniczego do rozporządzenia SERA i jednocześnie kompleksowo ureguluje problematykę służb ruchu lotniczego w Polsce. Przyjęcie do stosowania rozporządzenia SERA bez odpowiedniego dostosowania przepisów krajowych doprowadziłoby do powstania obszarów, które byłyby uregulowane w sposób odmienny niż w rozporządzeniu SERA, ponieważ znaczna część przepisów Załącznika 11 do Konwencji nie znajduje odzwierciedlenia w rozporządzeniu SERA. Z tego względu w § 1 ust. 2 wskazano przepisy Załącznika 11 do Konwencji, które powinny w dalszym ciągu obowiązywać.
Z przepisów Konwencji (art. 37 i 38) wynika, że nie stwarzają one podstaw do podejmowania przez ICAO uchwał zawierających normy, które mogłyby być uznane za normy samowykonalne. Z art. 37 Konwencji wynika wyraźnie, że rolą uchwał ICAO jest „ujednolicanie” przepisów poszczególnych państw – stron Konwencji, nie zaś ich zastąpienie. Ponadto art. 38 przewiduje wprost konieczność informowania ICAO o różnicach zachodzących pomiędzy przepisami krajowymi i stosowaną praktyką, a normami międzynarodowymi. W związku z tym, iż wobec wyraźnego brzmienia i intencji art. 37 i 38 Konwencji chicagowskiej, uchwały ICAO nie zawierają norm samowykonalnych, nie znajduje do nich zastosowanie art. 91 ust. 3 Konstytucji RP. W świetle powyższych ustaleń należy stwierdzić, że normy zawarte w uchwałach ICAO nie podlegają bezpośredniemu stosowaniu w polskim porządku prawnym, ale wymagają ich transponowania do polskiego prawa (opinia Rady Legislacyjnej z 30 września 1998 r.).
Projektowane rozporządzenie umożliwi zatem bezpośrednie stosowanie tych norm i zalecanych metod postępowania zawartych w Załączniku 11 do Konwencji, które nie są objęte rozporządzeniem SERA. Rozporządzenie stanowiłoby swoisty „klucz” dla użytkowników, którzy powinni je stosować łącznie z rozporządzeniem SERA oraz opublikowanym Załącznikiem 11 do Konwencji. Rozwiązanie to pozwoli uniknąć zaistnienia z przyczyn prawnych potencjalnie niebezpiecznych sytuacji w ruchu lotniczym.
Termin wejścia w życie rozporządzenia wynika z upływu terminu odroczenia stosowania przepisów rozporządzenia SERA, tj. 4 grudnia 2014 r.
Projekt rozporządzenia nie podlega notyfikacji zgodnie z trybem przewidzianym w przepisach dotyczących sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych oraz nie wymaga przestawienia właściwym instytucjom i organom Unii Europejskiej lub Europejskiemu Bankowi Centralnemu.
Stosownie do postanowień § 52 ust. 1 uchwały Nr 190 Rady Ministrów z dnia 29 października 2013 r. – Regulamin pracy Rady Ministrów (M. P. poz. 979), projekt rozporządzenia został udostępniony na stronach urzędowego informatora teleinformatycznego – Biuletynie Informacji Publicznej Rządowego Centrum Legislacji.
Dostosowanie obecnie obowiązujących przepisów ws. służb ruchu lotniczego obowiązujących w Rejonie Informacji Powietrznej Warszawa (FIR EPWW) do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 923/2012 z dnia 26 września 2012 r. ustanawiającym wspólne zasady w odniesieniu do przepisów lotniczych i operacyjnych i procedur żeglugi powietrznej oraz zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (WE) nr 1035/2011 oraz rozporządzenia (WE) nr 1265/2007, (WE) nr 1794/2006, (WE) nr 1033/2006 i (UE) nr 255/2010 (Dz. Urz. UE L 281 z 13.10.2012, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem SERA”.
Przedmiotowy projekt, ze względu na zakres wprowadzanych zmian, reguluje kwestię przepisów w sprawie służb ruchu lotniczego kompleksowo. Takie rozwiązanie, zamiast nowelizacji obowiązującego rozporządzenia, przyjęto ze względu na zapewnienie czytelności i łatwości stosowania przepisów dla użytkowników przestrzeni powietrznej.
Rozporządzenie SERA obowiązuje bezpośrednio w państwach członkowskich UE. Zgodnie z jego art. 11 ust. 1 stosuje się je od dnia 4 grudnia 2012 r. Jednak większość państw członkowskich UE, w tym Polska, skorzystała z możliwości odroczenia stosowania przepisów rozporządzenia SERA do dnia 4 grudnia 2014 r., na podstawie art. 11 ust. 2 tego rozporządzenia, w celu dostosowania swoich krajowych przepisów ruchu lotniczego w okresie przejściowym.
Konsultacje dostępne są pod poniższymi linkami:
Art. 121 ust. 6 pkt 1 - projekt rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie przepisów ruchu lotniczego
Art. 121 ust. 6 pkt 2 - projekt rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie przepisów ruchu lotniczego w sprawie warunków i sposobu działania służb ruchu lotniczego
źródło: Urząd Lotnictwa Cywilnego
Komentarze
Prześlij komentarz