Wspólna europejska przestrzeń powietrzna
14 listopada b.r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowane zostało rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1070/2007 zmieniające rozporządzenia (WE) nr 549/2004, (WE) nr 550/2004, (WE) nr 551/2004 oraz (WE) nr 552/2004 w celu poprawienia skuteczności działania i zrównoważonego rozwoju europejskiego systemu lotnictwa. Rozporządzenie określa, iż w terminie do dnia 4 grudnia 2012 r. państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia wdrożenia funkcjonalnych bloków przestrzenipowietrznej.
Zmiany wprowadzane w drodze nowelizacji dotychczas obowiązujących rozporządzeń 549/2004, nr 550/2004, nr 551/2004 oraz nr 552/2004 mają na celu zwiększenie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej, poprawienie efektywności funkcjonowania systemu zarządzania ruchem lotniczym oraz przyspieszenie procesu tworzenia jednolitej europejskiej sieci dróg lotniczych przy równoczesnym dążeniu do zwiększenia wydajności i efektywności kosztowej zapewniania służb żeglugi powietrznej oraz uwzględnienia zagadnień środowiskowych w podejmowanych działaniach. Przepisy rozporządzenia 1070/2009 przewidują utworzenie funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej (FAB), które ustanawiane mają być na mocy wzajemnych porozumień pomiędzy państwami członkowskimi (w tym również Polską), w gestii których znajduje się dowolna część przestrzeni powietrznej stanowiącej fragment bloku, lub na mocy deklaracji jednego państwa członkowskiego, jeżeli przestrzeń powietrzna stanowiąca fragment bloku znajduje się w całości w zakresie jego odpowiedzialności. Utworzenie FAB ma docelowo pozwolić na zoptymalizowanie zarządzenia ruchem lotniczym w przestrzeni powietrznej objętej danym blokiem.
Funkcjonalne bloki przestrzeni powietrznej są głównymi elementami umożliwiającymi poprawienie współpracy pomiędzy instytucjami zapewniającymi służby żeglugi powietrznej, służącej zwiększeniu skuteczności działania i wykorzystania efektu synergii. Państwa członkowskie powinny ustanowić funkcjonalne bloki przestrzeni powietrznej w rozsądnym terminie. W związku z tym, a także w celu optymalizacji interfejsu dla funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, zainteresowane państwa członkowskie powinny ze sobą współpracować, a w razie potrzeby podjąć również współpracę z państwami trzecimi. Jeżeli państwa członkowskie ustanawiają funkcjonalny blok przestrzeni powietrznej, wówczas inne państwa członkowskie, Komisja oraz inne zainteresowane strony mają możliwość zgłoszenia swoich uwag w celu ułatwienia wymiany poglądów. Uwagi te, skierowane do zainteresowanych państw członkowskich, mogą mieć jedynie charakter doradczy. W przypadku wystąpienia trudności podczas negocjacji dotyczących ustanowienia funkcjonalnych boków przestrzeni powietrznej Komisja może wyznaczyć koordynatora systemu funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej („koordynator"). Zadania koordynatora powinny wobec tego obejmować udzielanie pomocy w celu przezwyciężenia takich trudności bez ingerencji w kwestie dotyczące suwerenności danego państwa członkowskiego lub, w stosownym przypadku, suwerenności państw trzecich będących częścią tego samego funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej.
Ustanowienie funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej w szczególności:
Zmiany wprowadzane w drodze nowelizacji dotychczas obowiązujących rozporządzeń 549/2004, nr 550/2004, nr 551/2004 oraz nr 552/2004 mają na celu zwiększenie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej, poprawienie efektywności funkcjonowania systemu zarządzania ruchem lotniczym oraz przyspieszenie procesu tworzenia jednolitej europejskiej sieci dróg lotniczych przy równoczesnym dążeniu do zwiększenia wydajności i efektywności kosztowej zapewniania służb żeglugi powietrznej oraz uwzględnienia zagadnień środowiskowych w podejmowanych działaniach. Przepisy rozporządzenia 1070/2009 przewidują utworzenie funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej (FAB), które ustanawiane mają być na mocy wzajemnych porozumień pomiędzy państwami członkowskimi (w tym również Polską), w gestii których znajduje się dowolna część przestrzeni powietrznej stanowiącej fragment bloku, lub na mocy deklaracji jednego państwa członkowskiego, jeżeli przestrzeń powietrzna stanowiąca fragment bloku znajduje się w całości w zakresie jego odpowiedzialności. Utworzenie FAB ma docelowo pozwolić na zoptymalizowanie zarządzenia ruchem lotniczym w przestrzeni powietrznej objętej danym blokiem.
Funkcjonalne bloki przestrzeni powietrznej są głównymi elementami umożliwiającymi poprawienie współpracy pomiędzy instytucjami zapewniającymi służby żeglugi powietrznej, służącej zwiększeniu skuteczności działania i wykorzystania efektu synergii. Państwa członkowskie powinny ustanowić funkcjonalne bloki przestrzeni powietrznej w rozsądnym terminie. W związku z tym, a także w celu optymalizacji interfejsu dla funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, zainteresowane państwa członkowskie powinny ze sobą współpracować, a w razie potrzeby podjąć również współpracę z państwami trzecimi. Jeżeli państwa członkowskie ustanawiają funkcjonalny blok przestrzeni powietrznej, wówczas inne państwa członkowskie, Komisja oraz inne zainteresowane strony mają możliwość zgłoszenia swoich uwag w celu ułatwienia wymiany poglądów. Uwagi te, skierowane do zainteresowanych państw członkowskich, mogą mieć jedynie charakter doradczy. W przypadku wystąpienia trudności podczas negocjacji dotyczących ustanowienia funkcjonalnych boków przestrzeni powietrznej Komisja może wyznaczyć koordynatora systemu funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej („koordynator"). Zadania koordynatora powinny wobec tego obejmować udzielanie pomocy w celu przezwyciężenia takich trudności bez ingerencji w kwestie dotyczące suwerenności danego państwa członkowskiego lub, w stosownym przypadku, suwerenności państw trzecich będących częścią tego samego funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej.
Ustanowienie funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej w szczególności:
a)jest poparte względami bezpieczeństwa;
b)umożliwia optymalne wykorzystanie przestrzeni powietrznej, uwzględniając przepływ ruchu lotniczego;
c)gwarantuje spójność z europejską siecią tras ustanowioną zgodnie z art. 6 rozporządzenia w sprawie przestrzeni powietrznej;
d)jest uzasadnione całkowitą wartością dodaną uwzględniającą optymalne wykorzystanie zasobów technicznych i ludzkich, na podstawie analizy kosztówi korzyści;
e)zapewnia płynne i elastyczne przekazanie odpowiedzialności za kontrolę ruchu lotniczego pomiędzy organamisłużb ruchu lotniczego;
f)zapewnia zgodność różnych konfiguracji przestrzenipowietrznej, optymalizując między innymi aktualne rejony informacji powietrznej;
g)jest zgodne z warunkami wynikającymi z porozumieńregionalnych zawartych w ramach ICAO;
h)odbywa się z poszanowaniem porozumień regionalnychobowiązujących w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, w szczególności porozumień dotyczącycheuropejskich państw trzecich; oraz
i) ułatwia osiągnięcie spójności z obowiązującymi na obszarze całej Wspólnoty docelowymi parametrami skuteczności działania.
c)gwarantuje spójność z europejską siecią tras ustanowioną zgodnie z art. 6 rozporządzenia w sprawie przestrzeni powietrznej;
d)jest uzasadnione całkowitą wartością dodaną uwzględniającą optymalne wykorzystanie zasobów technicznych i ludzkich, na podstawie analizy kosztówi korzyści;
e)zapewnia płynne i elastyczne przekazanie odpowiedzialności za kontrolę ruchu lotniczego pomiędzy organamisłużb ruchu lotniczego;
f)zapewnia zgodność różnych konfiguracji przestrzenipowietrznej, optymalizując między innymi aktualne rejony informacji powietrznej;
g)jest zgodne z warunkami wynikającymi z porozumieńregionalnych zawartych w ramach ICAO;
h)odbywa się z poszanowaniem porozumień regionalnychobowiązujących w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, w szczególności porozumień dotyczącycheuropejskich państw trzecich; oraz
i) ułatwia osiągnięcie spójności z obowiązującymi na obszarze całej Wspólnoty docelowymi parametrami skuteczności działania.
W związku z utworzeniem funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej i ustanowieniem systemu skuteczności działania Komisja powinna określić niezbędne warunki wspólnotowe dotyczące utworzenia jednolitego europejskiego rejonu informacji powietrznej (SEFIR) i uwzględnić je, co ma się stać na wniosek państw członkowskich w ramach ICAO, zgodnie z ustalonymi procedurami tej organizacji oraz przy uwzględnieniu praw państw członkowskich, ich obowiązków i zakresów odpowiedzialności wynikających z Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. („konwencja chicagowska"). Obejmując przestrzeń powietrzną znajdującą się w zakresie odpowiedzialności państw członkowskich, SEFIR powinien ułatwić wspólne planowanie i integrację działań w celu przezwyciężenia wąskich gardeł w poszczególnych regionach. SEFIR powinien charakteryzować się niezbędnym stopniem elastyczności, aby uwzględnić specyficzne potrzeby, takie jak natężenie ruchu i stopień wymaganej złożoności. Zgodnie z deklaracją państw członkowskich dotyczącą kwestii wojskowych związanych z jednolitą europejską przestrzenią powietrzną, dołączoną do rozporządzenia (WE) nr 549/2004, współpraca i koordynacja cywilno-wojskowa powinna odgrywać zasadniczą rolę w procesie realizacji jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, aby w coraz większym stopniu w sposób elastyczny wykorzystywać przestrzeń powietrzną w celu osiągnięcia celów w zakresie skuteczności jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, zwracając przy tym należytą uwagę na skuteczność misji wojskowych.
Omawiane rozporządzenie wprowadza także ustanowienie Europejski górny rejon informacji powietrznej EUIR. Rejon EUIR zostaje zaprojektowany tak, aby obejmował przestrzeń powietrzną będącą w zakresie odpowiedzialności państw członkowskich zgodnie z art. 1 ust. 3 i możerównież obejmować przestrzeń powietrzną europejskich państw trzecich. Ustanowienie rejonu EUIR odbywa się bez uszczerbkudla uprawnień państw członkowskich do wyznaczenia instytucji zapewniających służby ruchu lotniczego w przestrzenipowietrznej będącej w ich zakresie odpowiedzialności. Ponadto Komisja Europejska ma zapewnić rozwój infrastruktury informacji lotniczej dostępnej na obszarze całej Wspólnoty w postaci zintegrowanego portalu informacyjnego o nieograniczonym dostępie dla zainteresowanych stron. Infrastruktura tazapewni zintegrowany dostęp i dystrybucję wymaganych elementów danych, takich jak informacja lotnicza,informacja biura sprawozdawczego służb ruchu lotniczego (ARO), informacja meteorologiczna oraz informacja o zarządzaniu przepływem ruchu lotniczegoi innych.
Całość rozporządzenia dostępna na kliknięcie myszką .
źródło : ULC
Komentarze
Prześlij komentarz